1 Ιουλίου 2008

Η μέρα

Caro diario

Η μέρα χάραξε, χαμογέλα μου
οδηγείς για τη δουλειά
σε σκέφτομαι και εγώ τρελλά
το κινητό να' το, σου χτυπά
διαβάζεις και γελάς

Η νύχτα φεύγει, άξξιγε με
ο ήλιος βγαίνει, φίλησέ με

πριν φτιάξεις τον καφέ
θα 'μαι εκεί, όπως και χθες
όταν θα τρέξεις να με δεις
"καλημέρα" να μου πεις

Ομορφη μέρα , της αγάπης τρέλλα
Κοίταξέ με λίγο πάλι, χαμογέλα

Πριν πιάσω να δουλεύω
εσένα σκέφτομαι, σου λέω
ο ήλιος βγαίνει, ξυπνά η πόλη
πως να χωρέσω σε δυο ζωές
την αγάπη μου όλη;

τ΄αστέρια φύγαν, μα εγώ σε είδα
ήσουν στ' όνειρο μου, η ζωή κι ο θανάτος μου

Σαν το ποτάμι η μέρα τρέχει
έρχεσαι, γράφεις, φεύγεις
Την ώρα που οι σιωπές γίνονται φωνές
πως να χωρέσει η χαρά
σε δυο γραμμές;

Κοιτάζω το ρολόι - κύλησε η ώρα
έξω βρέχει - μα τι με νοιάζει τώρα

Το βήμα ανοίγω σπίτι για να φτάσω
να τρέξω με λαχτάρα να σε ψάξω
σ΄ ένα παράθυρο μαζί σου να πετάξω
και μετά δεν με νοιάζει,
τι και αν κλάψω;

Δεν κατάλαβα το πως, αλλά είσαι εδώ μαζί μου
Στο σκοτάδι φάνηκες σαν φως, καλώς ήρθες στη ζωή μου

Πόσο γρήγορα περνά μαζί σου η ώρα
Πήρε βράδιασε και σου μιλώ ακόμα
Μου γράφεις "σ' αγαπώ" και διώχνεις τον χειμώνα
Σαν άνεμος απ' τον βοριά
φυσάς γλυκά στο σώμα

Τι και αν δεν θα 'μαστε ποτέ μαζί
εγώ θέλω στα όνειρα μου εσύ να ζεις
είσαι όλα, είσαι ένας ή κανείς
της άνοιξης αγάπη, καλοκαίρι της ζωής

Δεν πίστευα ότι στη ζωή μου θα υπήρχες
έρχεσαι σαν όνειρο τρελλό τις νύχτες
ζεστών καρδιών δυο κρυφές αλήθειες
γιορτάζω σαν παιδί
απ' τη μέρα που 'ρθες

Δυο καρδιές που χτυπάνε χωριστά
δυο φωνές που λυγίζουν μακρυά
"καληνύχτα" λες και το δάκρυ σαν κυλά
το χαμόγελό σου έχω να το κοιμήζω αγγαλιά...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.